دارو انسولین
انسولین در درمان دیابت، درمان کتواسیدوز دیابتیک و تشخیص کمبود هورمون رشد به کار می‌رود.
انسولین ذخیره و متابولیسم کربوهیدرات‌ها، پروتئین و چربی‌ها را کنترل می‌کند. انسولین باعث تبدیل گلوکز و اسید چرب آزاد داخل سلولی به شکل ذخایر گلیکوژن و تری‌گلی‌سیرید می‌شود. همچنین تبدیل گلوکز کبدی به گلیکوژن را افزایش داده و خروج گلوکز از کبد را مهار می‌کند. تزریق داخل وریدی انسولین با کاهش قند خون، ترشح هورمون رشد را تحریک می‌کند.
درتزریق زیرجلدی شروع اثر انسولین ۶۰-۳۰ دقیقه پس از تزریق است و مدت زمان اثربخشی آن ۸ ساعت است که پس از ۴-۲ ساعت به حداکثر می‌رسد. شروع اثر انسولین ایزوفان بای فازیک پس از ۳۰ دقیقه، طول اثر آن ۲۴ ساعت و حداکثر اثر آن پس از ۸-۴ ساعت دیده می‌شود. شروع اثر انسولینNPH انسانی( ایزوفان) پس از ۴-۳ ساعت، طول اثر آن ۲۴-۱۸ ساعت و حداکثر اثر آن پس از ۱۲- ۶ ساعت می‌باشد. انسولین در بیشتر بافت‌های بدن توزیع می‌شود و متابولیسم آن کبدی وکلیوی است. نیمه عمر دارو ۶-۵ دقیقه و ۸۰-۳۰% از دفع آن کلیوی است.
در افراد مبتلا به اسهال، فلج معده، انسداد روده، استفراغ و دیگر شرایطی که باعث عدم جذب غذا می‌شود و یا شرایطی که باعث کاهش قند خون می‌شود مانند بی‌کفایتی آدرنال و هیپوفیز، نباید انسولین مصرف کرد.
۱. در بیماری‌های کلیوی با توجه به تغییرات کلیرانس انسولین، بیماری‌های کبدی با توجه به تغییرات متابولیسم انسولین و در تغییرات غلظت قند خون، تنظیم میزان مصرف لازم می‌باشد.
۲. در شرایط ایجاد کننده افزایش قند خون مانند تغییرات هورمونی در زنان، تب، پرکاری غده فوق کلیوی، عفونت و استرس‌های روانی ممکن است نیاز به انسولین افزایش یابد.
۳. پرکاری تیروئید، فعالیت بدن و کلیرانس انسولین را زیاد کرده و کنترل قند خون را مشکل می‌کند.
۴. جراحی با تروما ممکن است قند خون را افزایش یا کاهش داده و تنظیم مقدار مصرف انسولین لازم باشد.
واکنشهای موضعی و دیستروفی بافت چربی در محل تزریق، کاهش قند خون با مصرف مقادیر زیاد و نیز افزایش وزن از علایم مصرف انسولین است. پروتامین موجود در فرآورده‌های انسولین ممکن است واکنشهای آلرژیک ایجاد کند.
بلوک کننده‌های بتا آدرنژیک ممکن است باعث بالا رفتن قند خون یا کاهش قند خون شود. بلوک کننده‌های اختصاصی بتاییک کمتر عوارض فوق را ایجاد می‌کنند ولی می‌توانند علائم کاهش قند خون را مخفی کنند. کورتیکواستروئیدها اثرات انسولین را خنثی می‌کنند. بنابراین تنظیم مقدار مصرف دارو لازم است.
۱. در دوران بارداری و شیردهی ممکن است نیاز به انسولین تغییر کند، بنابراین کنترل قند خون لازم است.
۲. در کودکان قبل از سن بلوغ و در افراد مسن، به دلیل حساسیت بیشتر به انسولین، خطر افت قند خون بیشتر است.
۳. سرنگ مناسب برای تعیین مقدار مصرف دقیق انسولین باید انتخاب شود، محل تزریق دقیقاً مشخص شده و در تزریقات مکرر محل تزریق تغییر داده شود.
۴. با تغییر رژیم غذایی، فعالیت بدنی یا بیماری نیاز به انسولین تغییر می‌کند.
مطابق با نیاز بیمار به صورت زیر جلدی، داخل عضلانی یا داخل وریدی تزریق می‌شود.
اشکال داروییInjection:Insulin Regular ۱۰۰ IU/ml
Injection:Insulin Isophane (NPH) ۱۰۰ IU/ml
Injection: Insulin Biphasic Isophane ۱۰۰ IU/ml (Isophane Insulin ۷۰% + Insuline Regular ۳۰%)
Injection:Insuline Zinc ۱۰۰ IU/ml